1. przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
2. wyposażyć budynek, obiekt lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach,
3. zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
4. przygotować budynek, obiekt lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
5. ustalić sposób postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
Powyższe zapisy stanowią istotne zobowiązanie mające na celu zminimalizowanie stopnia zagrożenia pożarowego, ograniczenie rozprzestrzeniania się ewentualnego pożaru, zminimalizowania skutków klęski żywiołowej jak i innego miejscowego zagrożenia. Niezależnie od powyższego, w jednym z aktów wykonawczych do ustawy jw. (rozp. MSW z 1992r.) - właścicieli, zarządców lub użytkowników z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych zobowiązano do:
1. Umieszczania w miejscach widocznych wykazu telefonów alarmowych i instrukcji postępowania na wypadek pożaru.
2. Oznakowania, zgodnie z Polskimi Normami:,
- dróg, wyjść i kierunków ewakuacji (za wyjątkiem budynków mieszkalnych),
- miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych,
- elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
- lokalizacji przeciwpożarowych wyłączników prądu, głównych zaworów gazu oraz materiałów niebezpiecznych pożarowo
- pomieszczeń, w których występują materiały niebezpieczne pożarowe.
Podstawowe wiadomości z zakresu bezpieczeństwa pod względem pożarowym w budynkach mieszkalnych i zabudowaniach gospodarczych.
Wymagania w tym zakresie są rozwinięciem podtematu jak wyżej, dotyczącego obowiązków właścicieli, zarządców i użytkowników obiektów. Zasady dotyczące budynków mieszkalnych jak i zabudowań gospodarczych w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego. Między innymi:
- Budynki za wyjątkiem mieszkalnych należy wyposażać w podręczny sprzęt gaśniczy (gaśnice). Ilość oraz rodzaj sprzętu zależy od rodzaju chronionego mienia oraz od powierzchni. Najczęściej - jedna gaśnica na 300 m2 powierzchni, dotyczy głównie różnego rodzaju warsztatów, magazynów oraz pomieszczeń handlowo- usługowych.
- Przewody dymowe oraz spalinowe powinny być w pełni sprawne i poddawane okresowemu czyszczeniu. Przewody dymowe od palenisk opalanych paliwem stałym (węgiel, drewno itp.) powinny być czyszczone co najmniej 4 razy w roku (co kwartał), od palenisk opalanych paliwem płynnym (olejem opałowym) i gazowym co najmniej dwa razy w roku.
- Przewody wentylacyjne powinny być czyszczone co najmniej raz w roku. W otoczeniu miejsc, w których przechowuje się materiały łatwo zapalne, palenie tytoniu oraz używanie otwartego ognia jest zabronione.
- Jeżeli garażuje się pojazd silnikowy w innym pomieszczeniu niż garaż - zbiornik paliwa należy opróżnić oraz odłączyć od pojazdu akumulator.
- Smołę można rozgrzewać w odległości większej niż 5 m od budynku lub od innych składowisk z materiałem palnym, nie można jej rozgrzewać na dachu za wyjątkiem obiektów o konstrukcji i pokryciu dachu niepalnym.
- Wysypywanie gorącego popiołu, żużlu lub spalanie śmieci w miejscu oraz okolicznościach umożliwiających zapalenie się sąsiednich obiektów lub materiałów palnych jest zabronione.
- Materiały palne należy przechowywać w odległości większej niż 0,5 m od urządzeń grzewczych, których temperatura jest wyższa niż 100°C.
- Nie można eksploatować elektrycznych urządzeń grzejnych ustawianych bezpośrednio na materiale palnym, za wyjątkiem urządzeń odpowiednio skonstruowanych i dopuszczonych do takiej eksploatacji przez producenta.
- Zabrania się składowania materiałów palnych pod ścianami obiektu, nie związanymi z jego funkcją.
- Zabrania się przechowywania materiałów niebezpiecznych pożarowe w pomieszczeniach piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy, na tarasach, balkonach itp.
- Zabrania się przechowywania cieczy łatwo zapalnej w pojemnikach z materiałów łatwo zapalnych oraz w innych pojemnikach nie przystosowanych do tego celu.
- Pomieszczenie w którym stosuje się ciecz łatwo zapalną o temperaturze zapłonu do 21 °C (benzyna, rozpuszczalnik) należy skutecznie wentylować.
- Ilość paliwa przechowywana w garażu powinna być ograniczona do minimum. W garażu zabrania się przelewania paliwa a w tym napełniania zbiornika paliwa w pojeździe.
- Prace spawalnicze może wykonywać tylko osoba posiadająca uprawnienia i przestrzegająca podstawowe wymagania bezpieczeństwa pożarowego.
- W miejscach wydobywania się palnych par i gazów stosowanie otwartego ognia jest zabronione.
- Butle z gazami technicznymi są niebezpieczne z uwagi na stosunkowo wysokie w nich ciśnienie oraz częste występowanie w nich gazów o właściwościach wybuchowych i trujących, należy obchodzić się z nimi ostrożnie.
- Instalacje oraz urządzenia ogrzewcze należy tak eksploatować, aby ich stan techniczny nie przyczynił się do powstania pożaru. Powinny być prowadzone okresowe badania.
- Szczególną ostrożność należy zachować podczas prowadzenia prac omłotowych, między innymi:
- silniki o odpowiednim stopniu ochrony,
- silniki spalinowe w odległości większej niż 10 m od stert, parnych budynków,
- zabezpieczenia wydechów silników przed iskrami,
- zapewnienie ewakuacji ludzi i sprzętu,
- palenie tytoniu w odległości większej niż 10 m od punktu omłotowego,
- zabezpieczenie punktu omłotowego w podręczny sprzęt gaśniczy (beczka z wodą, wiadra, itp.).
- Sterty lub stogi nie powinny zajmować powierzchni większej niż 1000 m2 lub kubatury 5000 m3. Przy ustawieniu stert, stogów i brogów należy zachować co najmniej następujące odległości:
- od budynków wykonanych z materiałów:
- palnych - 30 m a niepalnych i pokryciu co najmniej trudno zapalnym - 20 m,
- od dróg publicznych i terenów kolejowych - 30 m
- od urządzeń i przewodów linii elektrycznych wysokiego napięcia -30 m;
- od lasów i terenów zadrzewionych - 100 m
- miedzy stertami (stogami) stanowiącymi odrębne strefy pożarowe –30 m.
- Wokół stert i stogów należy wykonać i utrzymać powierzchnię o szerokości co najmniej 2 m w odległości 3 m od ich obrysu, pozbawiając materiałów palnych.
- Produkty roślinne należy składować w sposób uniemożliwiający ich samozapalenie.
- Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest dopuszczalne w odległości co najmniej 100 m od zabudowań, stert i stogów, lasów oraz zboża na pniu, przy zapewnieniu stałego nadzoru miejsca wypalania oraz w sposób nie powodujący zakłóceń w ruchu drogowym.
