Mononukleoza, czyli choroba pocałunków

Mononukleoza to choroba zakaźna wywoływana przez wirus Epsteina-Barr (EBV). Przenosi się głównie przez ślinę, stąd jej potoczna nazwa „choroba pocałunków”. Warto natomiast wiedzieć, że choroba może się rozprzestrzeniać przez krew i inne płyny ustrojowe. Mononukleoza najczęściej dotyka dzieci, młodzież oraz młodych dorosłych, jednak infekcja może wystąpić w każdym wieku.

Objawy mononukleozy

Objawy tej choroby zazwyczaj występują po 4-6 tygodniach od zakażenia, co odpowiada okresowi inkubacji wirusa. Najczęstsze z nich to:

• Wysoka gorączka,
• Silne zmęczenie,
• Ból gardła,
• Powiększone węzły chłonne,
• Powiększona śledziona,
• Ból głowy,
• Osłabienie mięśni.

Diagnostyka

Mononukleoza jest diagnozowana na podstawie objawów klinicznych oraz testów krwi, które mogą wykazać charakterystyczne zmiany w składzie białych krwinek (limfocyty atypowe) oraz występowanie przeciwciał zwalczających wirus EBV.

Leczenie

Mononukleoza jest chorobą wirusową i zazwyczaj nie wymaga specjalnego leczenia antywirusowego. Leczenie skupia się na łagodzeniu objawów i obejmuje wypoczynek, uzupełnianie płynów, przyjmowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych oraz unikanie aktywności fizycznej.

Mononukleoza mija samoistnie, natomiast wielu chorych uskarża się na jej długotrwałe skutki, przede wszystkim silne zmęczenie. W rzadszych przypadkach choroba może przyczynić się do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak zapalenie wątroby, niedokrwistość hemolityczna, zapalenie serca, a nawet zwiększać ryzyko niektórych rodzajów nowotworów.

Dodajmy również, że wiele osób jest nosicielami wirusa, nie wykazując przy tym żadnych objawów.