Astenia, czyli przewlekłe osłabienie organizmu, brak sił do działania, wstawania rano z łóżka i wykonywania nawet podstawowych obowiązków, to stan, którego nie należy bagatelizować. Sama astenia nie jest chorobą, ale objawem, że w organizmie dzieje się coś niedobrego. Więcej o tym przeczytasz w naszym poradniku.
O astenii mówimy w momencie, gdy pacjent zgłasza ogólne osłabienie organizmu. Jest wiecznie niewyspany (pomimo poświęcania minimum 8 godzin na sen), nie ma motywacji do pracy, do wszystkiego musi się zmuszać. Taki przewlekły brak energii nie wróży niczego dobrego i może być objawem nawet poważnej choroby lub przynajmniej niedoborów żywieniowych.
Problem z astenią polega na tym, że bardzo trudno jest jednoznacznie określić związek między osłabieniem a konkretną chorobą. Do najczęstszych problemów zdrowotnych zwiastowanych przez astenię zaliczymy:
Astenia może być również objawem zaburzeń psychicznych, na czele z depresją – na ten trop wskazuje również wyraźne pogorszenie nastroju u pacjenta, co może mieć związek z jakimś wydarzeniem w jego życiu (np. utrata bliskiej osoby).
Ponadto astenia bywa konsekwencją przyjmowania niektórych leków, przed wszystkim tych na nadciśnienie, stosowanych w ramach chemioterapii, a także przeciwdepresyjnych.
W pierwszej kolejności zgłoś się do lekarza rodzinnego i opowiedz mu o zauważonych objawach. Lekarz zbierze wywiad, przeprowadzi podstawowe badanie i podejmie decyzję, czy skierować Cię na pogłębioną diagnostykę w kierunku jakiejś choroby – zwykle na początek lekarz zleci badanie krwi i moczu, aby wykluczyć lub potwierdzić infekcję organizmu.
Jeśli istnieje czytelny związek między astenią a chorobą, którą podejrzewa u Ciebie lekarz POZ, to spodziewaj się skierowania na konsultację ze specjalistą.