Pochwica: przykra przypadłość, która może zniszczyć związek

Pochwica jest dość rzadką chorobą o podłożu psychicznym, którą diagnozuje się u kobiet w każdym wieku – najczęściej młodych, które dopiero rozpoczynają współżycie lub mają w tym niewielkie doświadczenie. Głównym problemem w przypadku pochwicy jest to, że praktycznie uniemożliwia ona czerpanie satysfakcji z seksu, a nierzadko wyklucza penetrację, co oczywiście odbija się na związku i chociażby nie pozwala zajść w ciążę. W naszym poradniku wyjaśniamy, czym właściwie jest pochwica, jakie są jej objawy i jak się ją leczy.

Pochwica: co to takiego?

Pochwica jest mimowolnym skurczem mięśni okołopochwowych, w wyniku czego dochodzi do zamknięcia pochwy. Często obserwuje się także reakcje towarzyszące, jak skurcze mięśni ud czy nienaturalne wykrzywienie kręgosłupa. Co za tym idzie nie ma możliwości bezbolesnego wprowadzenia jakiegokolwiek ciała obcego do pochwy – czy to tamponu, czy przyrządu ginekologicznego, palca czy męskiego członka.

Wszelkie próby „złamania oporu” sprawiają kobiecie duży ból, w efekcie czego panie cierpiące na pochwicę unikają lub wręcz całkowicie rezygnują ze zbliżeń, nie chodzą do ginekologa, nie poddają się cytologii i nie stosują tamponów. Na dłuższą metę jest to bardzo uciążliwe i niebezpieczne z przyczyn zdrowotnych.

Przyczyny pochwicy

Pochwica jest problemem natury psychicznej, stąd przyczyn takiej reakcji organizmu należy doszukiwać się w doświadczeniach kobiety. Najczęściej w grę wchodzi:

• Silny stres związany z pierwszym współżyciem lub debiutancką wizytą u ginekologa
• Przemoc w rodzinie
• Ortodoksyjne wychowanie w wierze, które spowodowało, że kobieta postrzega swoje miejsca intymne jako „nieczyste”
• Bardzo złe doświadczenia seksualne
• Gwałt
• Brak satysfakcji z wcześniejszych zbliżeń, a także towarzyszący im ból

Co robić?

Pochwica nie jest chorobą fizyczną, dlatego nie stosuje się tutaj żadnych zabiegów ginekologicznych. W grę wchodzi wyłącznie psychoterapia, która ma na celu ustalenie źródła problemu i wskazanie kobiecie metod radzenia sobie ze swoimi lękami. Psychoterapię warto rozpocząć już po kilku nieudanych zbliżeniach czy wizytach u ginekologa, ponieważ schorzenie będzie się pogłębiać. Na pewnym etapie życia może być bardzo dokuczliwe, uniemożliwić zbudowanie szczęśliwego związku, a tym bardziej doczekanie się potomstwa.