Opryszczka: typy, objawy i leczenie

Opryszczka jest przypadłością kojarzoną przede wszystkim z nieestetycznymi i bolesnymi pęcherzykami pojawiającymi się w okolicy ust oraz genitaliów. Warto natomiast wiedzieć, że mówimy tutaj o chorobie mogącej mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia, włącznie z przyczynieniem się do śmierci pacjenta. Jakie wyróżniamy rodzaje opryszczki? Jakie są objawy choroby i jak ją leczyć?

Typy opryszczki

Chorobę wywołuje wirus opryszczki czyli HSV, który ma wiele odmian. Jednak u ludzi najczęściej diagnozuje się dwie z nich. Są to:

1. Wirus opryszczki hsv1 – objawia się zmianami w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, twarzy, tułowia i kończyn górnych. W rzadszych przypadkach powoduje zmiany w okolicach narządów płciowych.
2. Wirus opryszczki hsv2 – mamy tutaj do czynienia z chorobą objawiającą się zmianami w obrębie narządów rodnych oraz pośladków. Ta odmiana wirusa jest czynnikiem ryzyka chorób przenoszonych drogą płciową, włącznie z wirusem HIV.

Objawy opryszczki

Różnią się one w zależności od tego, z którym typem wirusa opryszczki mamy do czynienia. W przypadku odmiany hsv1 są to przede wszystkim:

• Drobne pęcherzyki wypełnione treścią surowiczą i ropną, powodujące ból i pieczenie;
• Zmiany pojawiają się głównie w okolicy warg, twarzy i błon śluzowych jamy ustnej (nadżerki);
• W rzadszych przypadkach dochodzi do zajęcia rogówki;

Jeśli natomiast chodzi o opryszczkę wywołaną wirusem hsv2, to do najczęstszych objawów zaliczymy:

• Gorączkę
• Bóle głowy
• Dreszcze
• Powiększenie węzłów chłonnych (głównie pachwinowych)
• Zapalenie warg sromowych
• Zapalenie pochwy
• Zapalenie szyjki macicy
• Zapalenie żołędzi i napletka
• Zapalenie cewki moczowej
• Zapalenie odbytu
• Zapalenie gardła

Leczenie opryszczki

Niestety, gdy wirus opryszczki już raz pojawi się w organizmie, to nie można się go pozbyć – człowiek pozostanie jego nosicielem do końca życia. Nie oznacza to oczywiście, że nie należy podejmować leczenia. Jego podstawę stanowi przyjmowanie leków hamujących replikację wirusa, czyli pisząc obrazowo – usypiających go.

Jeśli na ciele występują niewielkie zmiany i pacjent nie uskarża się na inne objawy, można stosować środki do leczenia miejscowego, np. pastę cynkową czy aerozol zawierający leki o działaniu przeciwwirusowym: aciklowir lub penciklowir. W cięższych przypadkach takie leki należy podawać doustnie lub – najczęściej u małych dzieci – dożylnie aż do ustąpienia objawów. Kuracja zwykle trwa około tygodnia.