Astma oskrzelowa: objawy i leczenie

Astma oskrzelowa jest najpowszechniejszą spośród przewlekłych chorób dróg oddechowych. Na świecie zdiagnozowano ją już u około 300 milionów ludzi. Co ciekawe, zdecydowanie najczęściej na astmę zapadają dzieci, a współczynnik zachorowalności stale rośnie. Lekarze podejrzewają, że może mieć to związek z powszechnym używaniem detergentów, czyli przesadną dbałością o sterylną wręcz czystość. Ponadto dzieci coraz mniej czasu spędzają na świeżym powietrzu. Na astmę najbardziej narażone są również osoby cierpiące na alergię. Jakie są objawy astmy oskrzelowej? Jak leczy się tę chorobę?

Te objawy powinny zaniepokoić rodziców

W przebiegu astmy mamy do czynienia z nadreaktywnością komórek oddechowych. Skutkuje to zwiększoną kurczliwością mięśni gładkich oskrzeli, co z kolei najczęściej prowadzi do niemożliwych do opanowania napadów kaszlu. Jednak objawów astmy, w tym tych nieswoistych, jest więcej. Te najbardziej charakterystyczne wymieniamy poniżej:

• Przewlekły kaszel – dziecko (lub dorosły) ma duży problem z odkrztuszeniem zalegającej wydzieliny;
• Świszczący oddech;
• Duszności, zwłaszcza po nawet drobnym wysiłku fizycznym (np. podczas wchodzenia po schodach);
• Ucisk w klatce piersiowej;
• Chroniczne zmęczenie;
• Nawracające infekcje;
• Uczucie lęku i inne zaburzenia psychiczne;

Ponadto typowe dla astmy oskrzelowej jest odwracalne zwężenie dróg oddechowych. Oznacza to, że pacjent okresowo uskarża się na utrudnione oddychanie, po czym stan ten mija nawet bez stosowania żadnych leków – najczęściej po kilku dniach.

Warto wiedzieć

Wymienione objawy nie występują stale – astma ma to do siebie, że jej symptomy pojawiają się epizodycznie i z różnym nasileniem.

Leczenie astmy oskrzelowej

Niestety, astma oskrzelowa jest chorobą nieuleczalną, co oznacza, że nie można jej całkowicie wyeliminować. Zdiagnozowany pacjent musi nauczyć się żyć z tą przypadłością, w czym oczywiście bardzo pomagają dostępne leki.

Celem terapii jest przede wszystkim zminimalizowanie napadów astmy, dlatego stosuje się tutaj głównie leki działające objawowo lub przewlekle – chociażby glikokortykosteroidy, beta2-mimetyki wziewne, cholinotyki, kromony czy leki przeciwleukotrienowe. Wcześniej rzecz jasna trzeba postawić diagnozę, do czego standardowo wykorzystuje się badanie spirometryczne.