Czym jest szczelina odbytu?

Każdy słyszał o hemoroidach, wielu ich też doświadczyło, ale mało kto wie, że to wcale nie one są najczęstszą przyczyną krwawienia z odbytu. To „sprawka” głównie szczeliny odbytu, czyli dość powszechnie występującej choroby końcowego odcinka przewodu pokarmowego. Czym dokładnie jest szczelina odbytu? Jakie są objawy tej choroby i jak się ją leczy? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym poradniku.

Szczelina odbytu, czyli co?

O szczelinie odbytu mówimy wtedy, gdy powstaje długie i wąskie pęknięcie błony śluzowej ostatniego odcinka kanału odbytu. Dochodzi do tego wskutek nadmiernego rozciągnięcia śluzówki odbytu. Wyróżnia się przy tym dwie postaci tego schorzenia:

1. Ostrą szczelinę odbytu – gdy do pęknięcia dochodzi nagle.
2. Przewlekłą szczelinę odbytu – gdy pomimo wyleczenia choroba nawraca i rozwija się, powodują powstanie zgrubienia fałdu skóry oraz brodawek okołoodbytniczych.

Warto wiedzieć

Na szczelinę odbytu najczęściej cierpią osoby młode, między 20. a 40. rokiem życia.

Przyczyny szczeliny odbytu

Nie ma jednej dominującej przyczyny, dla której powstaje ten defekt i tym samym nieprzyjemna choroba. Można tutaj wyróżnić cały szereg czynników ryzyka, przede wszystkim:

• Zaparcia
• Zbyt twardy stolec
• Przedłużające się i nawracające biegunki
• Seks analny
• Duża liczba porodów, przede wszystkim naturalnych
• Zakażenie gruczołów odbytowych
• Duża masa urodzeniowa dziecka
• Choroba Leśniowskiego-Crohna
• Wrzodziejące zapalenie jelita

Objawy

Pierwszym i trudnym do przeoczenia objawem choroby jest silny ból w okolicy odbytu, szczególnie w trakcie wypróżniania. Nawet po skorzystaniu z toalety ból utrzymuje się jeszcze przez około pół godziny.

Bardzo niepokojącym objawem szczeliny odbytu jest krwawienie z tej części ciała, również pojawiające się głównie podczas wypróżniania, choć może występować także niezależnie od wizyty w toalecie.

Można tutaj wymienić również parcie na stolec, swędzenie i pieczenie odbytu.

Leczenie

W leczeniu szczeliny odbytu najważniejsze jest przejście na dietę bogatoresztkową, która zapobiega zaparciom i tworzeniu się twardego stolca. Zalecane jest również przyjmowanie leków rozluźniających stolec, a tym samym ułatwiających jego wydalanie. Dodatkowo stosuje się leki przeciwzapalne, a w celu złagodzenia bólu i pieczenia – nasiadówki w ciepłej wodzie. W cięższych przypadkach można rozważyć miejscowe wstrzyknięcie botoksu lub zastosowanie maści nitroglicerynowej w celi obniżenia napięcia zwieraczy.