EKG wysiłkowe – co musisz wiedzieć o tym badaniu?

EKG wysiłkowe, często nazywane próbą wysiłkową, to jedno z podstawowych badań diagnostycznych, stosowanych w celu oceny m.in. kondycji układu sercowo-naczyniowego. Czym dokładnie jest to badanie? Na czym polega i kiedy się je przeprowadza? Tego dowiesz się z naszego artykułu.

Próba wysiłkowa, czyli?

EKG wysiłkowe to badanie diagnostyczne, które mierzy czynność elektryczną serca podczas wysiłku fizycznego. Mamy tutaj do czynienia z bardziej zaawansowaną formą standardowego EKG spoczynkowego. Celem badania jest ocena funkcji serca w warunkach zwiększonego obciążenia, co pozwala na wykrycie potencjalnych problemów nieujawniających się w fazie spoczynkowej.

Na czym polega to badanie?

Podczas EKG wysiłkowego pacjent wykonuje ćwiczenia na bieżni mechanicznej lub rowerze stacjonarnym. Intensywność tych ćwiczeń jest stopniowo zwiększana. W trakcie badania lekarz monitoruje rytm serca, zapis EKG oraz ciśnienie krwi. Pozwala to na ocenę, jak serce reaguje na wysiłek fizyczny w warunkach zwiększonego zapotrzebowania na tlen.

Badanie jest kontynuowane do momentu, aż pacjent osiągnie maksymalną tolerowaną intensywność wysiłku, czyli wystąpią u niego objawy niepożądane (np. ból w klatce piersiowej, zawroty głowy) lub też pojawią się nieprawidłowe zmiany w zapisie EKG.

Kiedy przeprowadza się takie badanie?

EKG wysiłkowe jest szczególnie przydatne w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca, gdzie badanie pozwala na ocenę przepływu krwi przez naczynia wieńcowe podczas wysiłku. Inne wskazania do wykonania badania to m.in.:

• Ocena stanu zdrowia po zabiegu/operacji serca lub przebytym zawale;
• Zgłaszanie przez pacjenta niepojących objawów towarzyszących wysiłkowi fizycznemu, np. duszność, kołatanie serca, omdlenie, skrajne zmęczenie etc.

EKG wysiłkowe przeprowadza się również – a przynajmniej powinno się je przeprowadzać – w ramach oceny zdolności do uprawiania sportu, zwłaszcza u osób, które przeszły zabieg na sercu, w przeszłości miały problemy z układem sercowo-naczyniowym, chorują przewlekle lub występuje u nich podwyższone ryzyko choroby niedokrwiennej serca.