Chirurdzy ortopedyczni – jak to z nimi jest?

Dlatego ortopedia potrzebuje obydwu typów chirurgów. W większości ośrodków chirurgowie ortopedyczni definitywnie radzą sobie ze złamaniami, ale wybrani chirurdzy mogą przeprowadzić wstępne postępowanie, w tym wypłukiwanie, szynowanie, redukcje i zewnętrzne fiksacje. Chirurg ostrego dyżuru powinien mieć praktyczną znajomość terminologii ortopedycznej, aby skutecznie komunikować się z kolegami. Powinni rozumieć skład kości, okostnej i chrząstki oraz ich reakcję w przypadku urazu.

Złamania są zwykle leczone w trybie pilnym, ale niektórym pacjentom z wieloma obrażeniami lepiej służy strategia kontroli złamań. Mocne złamanie kończyn należy podejrzewać u wszystkich krytycznie rannych pacjentów ze złamaniami lub bez złamań i utrzymywać niski próg dla pomiaru ciśnienia. Chirurdzy prowadzący leczenie złamań żeber i inne rekonstrukcje obrażeń ściany klatki piersiowej powinni postępować zgodnie z zasadami ograniczania i stabilizacji złamań otwartych.

Chirurgia ostrego dyżuru jest specjalnością zrodzoną z zapotrzebowania na chirurgów posiadających szeroką wiedzę specjalistyczną w zakresie leczenia urazów, chirurgii ogólnej w nagłych wypadkach i chirurgicznej opieki krytycznej. Zróżnicowane szkolenie i doświadczenie chirurga są uważane za fundamentalne dla podstawowego leczenia rannych pacjentów. Chociaż w wielu krajach europejskich chirurdzy urazowi są biegli zarówno w traumatologii ogólnej, jak i ortopedycznej.

Lokalne wzorce i możliwości mogą pozwolić chirurgom na wstępne leczenie złamań w tym wypłukiwania, szynowania, redukcji i fiksacji zewnętrznych, ale nie jest to normą. Chirurdzy ortopedyczni posiadają naukową i doświadczalną wiedzę na temat leczenia złamań, którą opanowano dopiero po latach intensywnego treningu i doświadczenia. Niemniej jednak, aby ułatwić leczenie pacjentów po urazach wieloukładowych, chirurdzy wymagający opieki muszą znać zasady, które kierują optymalnym leczeniem złamań i prowadzą do gojenia się złamań przy minimalnych komplikacjach. Ponadto chirurdzy częściej radzą sobie ze złożonymi złamaniami żeber i mostków z otwartą redukcją i wewnętrzną fiksacją (ORIF). Zasady optymalnego zarządzania złamaniami dotyczą również urazów ściany klatki piersiowej.