Anaplazmoza: groźna choroba odkleszczowa

Spośród wielu chorób przenoszonych przez kleszcze stosunkowo niewiele mówi się o anaplazmozie. Wynika to z faktu, iż u 2/3 pacjentów choroba ta przebiega całkowicie bezobjawowo, co mogłoby sugerować, że nie jest wcale groźna. Nic bardziej mylnego. Anaplazmoza granulocytarna może być nawet chorobą śmiertelną, dlatego dobrze jest wiedzieć, jakie są jej objawy. W ramach pocieszenia napiszmy też, że mówimy tutaj o bardzo rzadkiej chorobie odkleszczowej, którą w Polsce diagnozuje się u zaledwie kilku do kilkunastu osób rocznie.

Objawy anaplazmozy

Raz jeszcze podkreślmy: u zdecydowanej większości osób zakażonych anaplazmozą nie wystąpią żadne objawy. Jest to też główny powód, dla którego tak rzadko diagnozuje się tę chorobę. U pozostałych pacjentów zakażenia bakterią prowadzi do wystąpienia nieswoistych objawów, które mogłyby wskazywać chociażby na grypę. Są to przede wszystkim:

• Wysoka gorączka
• Bóle głowy
• Pogorszenie nastroju
• Kaszel
• Poty
• Bóle mięśni i stawów

Część pacjentów może zauważyć o siebie także inne objawy anaplazmozy, czyli:

• Nudności
• Bóle brzucha
• Biegunkę
• Wymioty

W ciężkich przypadkach pojawiają się natomiast zapalenie płuc, niewydolność nerek oraz niepokojące objawy neurologiczne, jak drgawki.

Jeśli zauważysz u siebie podobne objawy, a wiesz, że mogłeś zostać zakażony przez kleszcza, zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu, który podejmie decyzję odnośnie do dalszego postępowania. Pamiętaj, że anaplazmoza może być chorobą śmiertelną – umiera na nią od 2 do 10 procent zdiagnozowanych pacjentów, przede wszystkim osoby z obniżoną odpornością, chorobami autoimmunologicznymi oraz w podeszłym wieku.

Diagnozowanie i leczenie

Aby potwierdzić zakażenie bakterią wywołującą anaplazmozę, konieczne jest wykonanie testów serologicznych wykrywających przeciwciała we krwi. Po uzyskaniu dodatniego wyniku, pacjent jest poddawany leczeniu antybiotykami z grupy tetracyklin, jak chociażby tetracyklina czy doksycyklina. Wcześnie podjęte leczenie daje dużą szansę na pełne wyleczenie. Stąd nie należy bagatelizować opisanych wcześniej objawów, szczególnie znajdując się w grupie wysokiego ryzyka.